Ben sana gönlümle bir salıncak kurdum
Gökyüzü kadar masum, yeryüzü kadar durgun
Bir ipi sevdaysa, diğeri umuttu
Ve ortasında salınan: seninle bendim, çocuk gibiydim
Adın bile çiçek açtırıyor içime
Bir tebessümüne bahar oluyor sokaklar
Seninle konuşurken kalbim ellerini tutar gibi
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta