Ben Seni Sevdiğimi Şiiri - Bülent Gürel

Ben seni sevdiğimi gece çıkan yıldıza
Ben seni sevdiğimi akan duru ırmağa
Ben seni sevdiğimi boş kalan rıhtıma
Ben seni sevdiğimi ayrılığın hasret kokan kahrına yazdım

Ben seni sevdiğimi anlatmak için hiç bahane aramadım
Hiç utanmadım haykırmaktan yol ortasında
Hiç yılmadım aramaktan seni yıllar boyunca

Ben seni sevdiğimi güvercin kanadıyla
Ben seni sevdiğimi bir ceylan bakışıyla
Ben seni sevdiğimi hicazda bir şarkıyla
Ben seni sevdiğimi yüreğimin aşkıyla anlatmaktan hiç yorulmadım

Ben seni sevdiğimi bazen silik bir yazıyla
Ben seni sevdiğimi ufka kazınmış bir bakışla
Ben seni sevdiğimi sana meftun bir yakarışla
Ben seni sevdiğimi bütün inancımla yanımda taşımayı onur bildim

Ben seni sevdiğimi gece masum bir rüyayla
Ben seni sevdiğimi akla zarar bir tutkuyla
Ben seni sevdiğimi kaybetmenin ustaca korkusuyla yaşadım

Ben seni sevdiğimi önce bitmez sabırla
Ben seni sevdiğimi bazen acı kahırla
Ben seni sevdiğimi değişilmez tadıyla
Ben seni sevdiğimi kendime bile anlatamadığım kara sevdayla öğrendim

Ben seni sevdiğimi yolda küçük çocuğa
Ben seni sevdiğimi sahildeki martıya
Ben seni sevdiğimi mavi çakıl taşlarına
Ben seni sevdiğimi atlıkarıncalara
Ben seni sevdiğimi
Önce susuzluktan çatlayan kurak toprağa
Sonra çağlayan gümrah ırmaklara
Mavinin kudretini taşıyan denize deryaya
Isıtan her yanımızı taze yeşil bahara
Islatan saçlarımızı sağanak yağmura
Ben seni sevdiğimi güne,geceye güneşe ve aya
Ben seni sevdiğimi seninle dolup seninle taşan dünyama
Ben seni sevdiğimi kendi yüreğime
Ben seni sevdiğimi sana anlattım.
Ben seni sevdiğimi sana bu şiirle anlattım.