Kuşlar konmaz oldu dallarıma.
Açmaz oldu artık yediveren güllerim.
Yağmaz oldu üstüme,sonbahar yağmurları.
Duymaz oldu kulaklarım sen çekip giderken.
Ben sende hicranı sevdim.
Ben sende hazanı sevdim.
Ben sende ayrılığı sevdim.
Tozlu raflardan aldığım bir resim.
İçinde siyah beyaz gülüşlü resmin.
Yazı defterimin içinde ıhlamur yaprağın.
Ve karşımda beni yerle bir eden senin hayalin.
Ben sende sevdakarlığı sevdim.
Ben sende hasretliği sevdim.
Ben sende hep seni sevdim.
Üstüme doğmaz oldu güneş.
Örtmez oldu artık yorgan misali geceler.
Görünmez oldu artık gecelerin parlak yıldızları.
Aydınlatmaz oldu sabahın seher güneşi.
Ben sende güneşi sevdim.
Ben sende mevsimi sevdim.
Ben sende gece ve karanlığı sevdim.
Senden ban bir tutam mutluluk.
Senden ban bir demet gülüş.
Senden ban hediye olan bir hayat.
Senden ban hiç bitmyen bir sevgi.
Ben sende hayatı sevdim.
Bne sende Mutluluğu sevdim.
Ben sende sevdayı sevdim.
Dün gece yatmadım haylin peşim sıra.
Kapatmadim göz kapakalarımı.
Hala gergin hayallerim ilk gün gibi.
Ve sen içimde yumruk gibi otururken.
Ben sende baharı sevdim.
Bende acıyı sevdim.
Ben seni sende varya...
Geberircesine ölümüne sevdim seni......
Kayıt Tarihi : 12.5.2009 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!