Ben Seni Sende Kaybettim

İki ayrı toprakta açan çiçek gibiydik seninle
Bu bile çekeceğimiz acıların göstergesiydi belki de
Ama anlayamadık
Serin sulara balıklama atlarcasına
Dalıverdik aşk okyanusuna...

İlk gözlerinle vurmuştun
Son kez sözlerinle vurmadan önce
Ilık ılık bir şeyler akmıştı yüreğime
Sanki pamuk kelepçeler takılmıştı kalbime
Havalarda uçmuştum
Kendimden geçip
Delicesine aşk şarkıları okumuş
Sevda şiirleri yazmıştım şairce sine
Hayat sanki bir masaldı
Yaşananlarsa bir rüya
Gerçek olamayacak kadar güzel ve yalandı dünya
Şimdi özür dilemen hiçbir şeyi halletmiyor
Yarayı tuzla tedavi etmeye benziyor
Acıtıyor ama yaşanan hiç bir şeyi unutturmuyor...

Aklın ben dedi, kalbin ben
Sadece cesaretin hayır dedi
Ömrünün geri kalanını pişmanlıklar içerisinde
Bir korkak gibi yaşayacaksın
Gülüm ben seni sende, korkaklığında kaybettim...

Sevda nefret, intikam, azap üçgeninde
Şeytan, sende ihtiras elbisesi giymiş
Fırtınalar estiriyor kalbinde
Sen yükseldiğini zannettikçe
Farkında bile değilsin
Bataklıkta can havliyle çırpınıyorsun sadece...

Gözlerindeki bulutlar
Yüreğindeki yangını söndürmek için değil
Seni bekleyen ateşi söndürmek için yağsın
Beceremeyeceklerse şayet dursunlar
Dursunlar ki, kalbindeki nedamet başaklarını beslemesinler...

©