Ben seni gece karanlıgını aydınlatıgın,
Yanlızlıgımda beni bırakmadığından,
Şubatın sovugunda beni ısıttıgından.
Kimsesiligimde kimsem olmandan.
Korkunun üstüne yigitce gitmenden
Ölümü seninle tanımamdan sahilde yakamozu izlemeni.
Sokakta başıboşgezen çocukları sevmeni
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
öylesine duygu yüklüki içinden çıkamadım kutlarım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta