Ben seni nasıl sevdim
Ki kahırlara geleyim.
Kör karanlıklar içinde bıraktın
Sen bakan gözlerimi.
İçimin yangınlarını küle çevirdin.
Sen aslında beni değil,
Bendeki seni terk ettin.
Alsaydın kalbimi,
Ve ayırsaydın hücrelerine,
Görecektin,
Sen düşerdin her birine..
Şimdi;
Şiirlerimi sana aç bırakıyorum.
Dizelerimi öksüz,
İpini koparıyorum mülteci duyguların
Hiçbiri seni hatırlatmayacak…
Ve kırdığın yerden topluyorum kendimi
Her parçam ellerini kanatacak..
İçimi içinden,
Renklerimi gözlerinden,
Düşlerimi gecelerinden alıp,
Sana bir sen bırakıyorum geride.
Yoksul…yalnız ve çırılçıplak…
Ve bir de bu aşkın özetini
Bir şiire sığdırarak…
Ve sana
İçinde ben olmayan
Zavallı seni bırakıyorum..
03.10.2006
Filiz Eylül Apaydın
Kayıt Tarihi : 6.10.2006 22:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne mutluluklar yaşadı yürek, ne gülüşler saldı göklere, ne çok ıslandı yağmurlarda çıplak ayak gülüşerek, ne çok çiçekler derdi ellerine, ne güzel günler yaşadı içine sinerek...
Ne ağıtlar yaktı yürek... ölümler gördü gözleri, hastalıklarla inledi odalarda, geceleri acı doldu umutsuzluklarla...
Yılmadı, yıldıramadılar... güçlüydü... insandı... yitirilen umutlarının yerine yeni umutlarını koydu, sevdim sandı yeni sevdasına sarıldı ömürlük yapıp gönlüne, öldürdüler de her gün her gece gönülde... bıkmadı, yürüdü, düştü kalktı daha hızlı koşarak gitti ardı sıra... yılmadı... yılmayacak..yılmayın..
Yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)