sen kendi şehrine yolculuk yapıyordun o zamanlar
duygusallık kimin neyineydi
bir bardak kahve
yeni yıkanmış bulaşıklar selede
ve ben seni ilk defa ağlarken görüyordum.
sen kendi dağlarına uçurtmalar uçuruyordun o zamanlar
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta