Ben Seni Hiç Unutmadım...

Senin adın yasak dile
Sustum ama unutmadım
Sen beni unutsan bile
Ben seni hiç unutmadım

Kahve kara gözlerini
Bıçak gibi sözlerini
O çocuksu nazlarını
Ben seni hiç unutmadım

Gizemlice gidişini
İçten içe gülüşünü
Gülden güzel kokuşunu
Ben seni hiç unutmadım

Halim cürmünü unuttu
Âlim ilmini unuttu
Zalim zulmünü unuttu
Ben seni hiç unutmadım

Karaları bağlamanı
Yüreğimi dağlamanı
Telefonda ağlamanı
Ben seni hiç unutmadım

Özlediğim o günleri
Gitti giden gelmez geri
Sana sarıldığım yeri
Ben seni hiç unutmadım

Sekiz yıldır bu meydanı
Yoluna serdiğim canı
Elimi tuttuğun anı
Ben seni hiç unutmadım

Ayan beyanı unuttu
Kullar nisyanı unuttu
Şeytan isyanı unuttu
Ben seni hiç unutmadım

Senin ile dolu serim
Her dem hata ettin derim
Unutmaya kahrederim
Ben seni hiç unutmadım

Zihnin resmimi unuttu
Gözün cismimi unuttu
Ecel ismimi unuttu
Ben seni hiç unutmadım

Bitmek bilmeyen işini
Gelme “gelmem” deyişini
Ölüme terkedişini
Ben seni hiç unutmadım

Sular ateş kuruttu da
Yeller tozu durulttu da
Unutmada unuttu da
Ben seni hiç unutmadım

Gurbet bitiren sesini
Ab_ı hayat gülmesini
Hele o gül nefesini
Ben seni hiç unutmadım

Dost belledim dostunu
Hasım bildim hasmını
Can verdiğim ismini
Ben seni hiç unutmadım

Kalbime kazılı yüzü
Kahve kara bir çift gözü
Söylediğin en son sözü
Ben seni hiç unutmadım

Bıçak kesmeyi unuttu
Rüzgâr esmeyi unuttu
Çocuk küsmeyi unuttu
Ben seni hiç unutmadım

Gül kokunla vurulurum
İncinirsen kırılırım
Bu gerçeği haykırırım
Ben seni hiç unutmadım....