Ben Seni Hiç Sevmedim Ki

Ben seni hiç sevmedim ki
Sadece görünce elim,ayağım karıştı
Sokaklar,caddeler yozlaştı
Tabelalar konuşmaz
Anlatmaz,oludu istanbul'u
Erol çakır öğretmenevi kayıptı
Ben kayıptım,istanbul kayıp
Sadece sen vardın yanımda
Aklımda fikrimde sen
O kadar güzeldin ki
Bakmalara kıyamadım
Doyamadım yanı başındalığıma
Ve ayrıldığımda
İstanbul sokakları karanlıktı
Bense aydınlıktım sevdanla
Sabah olmadı o gece bana
Uyku dargındı,yastık dargın
Yatak azgın bir kısraktı
Sırtından durmadan beni atan
Sen geziniyordun ben gezinmelerimde
Her baktığım yerde sen vardın
Daha fazlan içimde
Sımsıcaktın buzlar faydasız
En azgın fırtınalar yararsızdı
Söndürülecek bir yangın vardı
Ta o ilk gördüğüm tuzla karargahından
Tüm atış talimlerinde hedef bendim
Hiçte düşlemediğim güzeliğinden
Sımsıcak sözlerinden etkilenen
Yangın yeriydim sana en derininden
Ve sen ayrılıp,giderken ben yağıyordum
Yalvarıp,seni getirmesini istediğim bulutlardan
Caddeleri ben ıslatıyordum yanaklarımda
Evet ben seni hiç sevmedim ki