Ben Seni Hiç Sevmedim Şiiri - Zelal Tan

Ben senin bana yazdığın aşk dolu şiirleri sevdim
Derinliklerime korkusuzca bakan gözlerini sevdim
Her akşam 'Gitme' diye yalvaran sesini sevdim
Ben seni hiç sevmedim
Beni hiç bırakmamacasına saran kollarını sevdim
Dokunuşunu sevdim, gülüşünü sevdim
Kirpiklerini, kıvrık dudağını öpmeyi sevdim
Huzursuz uykularını sevdim
Ben seni hiç sevmedim
Tutkularını, korkularını sevdim
7 Nisan süprizlerini sevdim
'Seni Seviyorum' demeni sevdim
Yalanda olsa bana olan aşkını sevdim
Ben seni hiç sevmedim
Bizim dediğin evimizi sevdim
Geleceğimiz dediğin hayallerimizi sevdim
Ben sana sırtımı dayamayı sevdim
Karton bir duvar olduğunu bile bile sana güvenmeyi sevdim
Ben seni hiç sevmedim
Hatalarına rağmen beni kendine bağlamanı sevdim
Şarkı söylemeni, dans etmeni sevdim
Kızdığında öfkeni, kırıldığında gözyaşlarını sevdim
Bana bebeğim deyip, üstüme titremeni sevdim
Ben seni hiç sevmedim
Yağan yağmurda seninle bir şemsiyeyi paylaşmayı sevdim
Beni kaybedeceğini anladığında, gözlerindeki korkuyu sevdim
Seninle sevişmeyi, karışmayı, dolaşmayı sevdim
Aylar sonra, dünyanın bir ucunda bile kokunu duymayı sevdim
Ben seni hiç sevmedim
Sen beni hiç sevmedin