Ben seni hiç sevmedim.
Yüreğimde bir yük gibi
Hiç taşımadım.
Gittiğim hiçbir yerde,
Aklımda dahi değildin sen.
Ne gecemde, ne gündüzümde
Gölgen bile yoktu.
Gökyüzüne baktığımda,
O karanlık gecelerde doğan ayda
Seni hiç görmedim.
Sabahın güneşi içimi
Seninle aydınlatmadı hiç.
Yağan yağmurun damlalarında
"Üşüyor musun?" diye
Hiç düşünmedim bile.
Kokladığım çiçeklerde
Kokunu aramadım.
Okuduğun hiçbir şiirde
Kendimi sana yazmadım.
Sevmeyen kalbini anlatırken
Hiç üzülmedim, ağlamadım,
Boynumu bükmedim ben.
Hiç umutlanmadım ki zaten.
Sevdanı önüme ser diye
Hiç beklemedim.
İş çıkışında saatlere
Hiç bakmadım.
Yaralı yüreğime adını
Merhem diye sürmedim ki.
Mesela, akşam hüngür hüngür
Ağlamadım ben hiç.
Kafamı yastığa koyar koymaz
Hemencecik uyudum.
Rüyamda görmedim, sabah
Aklıma gelmedin bile.
"Acaba ne yapıyor?" demedim,
Sensiz geçen hiçbir güne
Üzülmedim.
Özlem kopmadı içimden,
Hasret kokmadın,
Canım çayır çayır yanmadı.
Sadece... evet, sadece bu:
Ruhum öldü benim.
Bedenim değil, ruhum.
Ve evet, ben
Sensizlikten paramparça oldum.
Kayıt Tarihi : 5.12.2025 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!