Ben seni hiç sevmedim Şiiri - Sandra Şen ...

Ben seni hiç sevmedim ki ...
Sever gibi oldum yalnızca...
İşte bu benim sevebileceğim adam dedim ..
Kendimi kaptırmak üzereydim sana ...
Bir rüzgâra bırakıp gidecektim kendimi sana; bu aşka
Az daha ,az daha seni sevecektim...
Kader yüzüme güldü de sevmedim işte...
Hani doğum günün için garip bir telaşla hediye seçmeye çalışan biri vardı ya...
O müzik kutusunu eline aldığında yüzüne çocuksu bir tebessüm beliren ve seni düşleyen
O müziğin eşliğinde kendini sana kaptıran ...
Şimdilerde uzaklarda kendi yalnızlığında ..
Duyguları o müzik kutusunda hapsolmuş
Aslında ben ne onu tanırım ne seni...
Bugünlerde bana onu soruyorsun ...
Ben onu sana getiremem ki ...
Birdaha bu kadar sevilir misin bilmem ki
Ama ben seni sevmedim ki...
Ben seni hiç sevmedim...
Sen dünya yuvarlak değildir desem de inanırsın oysa ...
İnanma ; artık hiçbir kadına ...
Bu da sana ders olsun ...
Sen sevdin mi bilmem
Ben seni hiç sevmedim ki ...
Yalandı bütün bakışlarım...
Yalandı tüm sözlerim...
Hatta yalandı o sevişmelerimiz
Yüreğimdeki buzlarla dokundum ellerine...
Heykelden farksızdı sarılmalarim ...
Bir taş gibi işte duygusuz...
Kendimi sevdirmek istedim sadece...
Belki de sevdiremedim ...
İkimizde masum değiliz o halde..
İkimizde yalan konusunda yarışıriz...
İki yalancı ve artık iki yabancı...
İkimizde birbirimize yalanlar söyledik...
Niçin söylediğimizi bile bilmeden...
Vedalaşmayi bile beceremedik...
Çünkü vedalarimiz bile duygusuzdu..
Ne sevgili olabildik ne dost kalabildik...
Herşey bir merhabayla başladı ...
Dudaklarda zoraki bir tebessüm...
Gözlerde yarın söndü sönüverecek bir ışık......