Ben Seni Hiç Bırakmadım ki...

Ben Seni Hiç Bırakmadım ki

Bir kelebeğin kanadında aşık oldum sana papatya

Bir günlük ömrümde yol oldum hep aktım sana

Karanlık umutlardan aşılmaz dağlardan geçtim

Sen yine de bana yar olmadın ya bu baharda

Adını kor yüreklere, sancını lal dillere yazdım

Bir tek gülüşüne güller dökülür,güle baka kaldım

İmkansız koydum adını, imtihandın sen bana

Kaybettim ben,sen kaldın geriye darmadağın

Bilmezdim gözyaşları düğümlermiş boğazımı

Yürek sıkışır nefes almak verir sonunda ah ı

Ruh bedene ağır gelir ölüm kaçışım olurmuş

Yaşamak ne zor olur güldürmezmiş bahtımı

Sabahları bi daha uyanmamaya kalktım çok defa

Gece olsun ömrüm gündüzü görmeyim bi daha

Hep karanlıklar gelsin üstüme aydınlık olmasın

Yığılayım bi köşede kimsenin haberi olmasın.

Bir gün ölümü bulsunlar kimsesiz tenha bir köşede

Üzerimde sinmiş kokunla gömsünler olduğum yere

Dokunmasın sevdasız yüreklerle üzerime kimseler

Bilmesinler kim olduğumu sevdi desinler bi kere

Gözyaşlarımı biriktirip yıkasınlar ölümü

Bilmesin kimse sensiz geçen ömrümü

Ağlamasın arkamdan kimse sevdalarına

Biri daha kavuştu deyin harcadı gününü

Beni bıraktığın gün tükensin gözyaşlarım

Görmesin gözlerimden bir daha kan aksın

Damarlarım sızlasın mutluluk haram olsun

Işık değmesin gözlerime zindan gibi kalsın

Bir daha kavuşamayanlara duygulu şiirler yazılmasın

Ah etmesinler kıymasınlar temiz yüreklerine aşıkların

Ben öleyim onların yerine gerekirse başım vurulsun

İnim inim inleyeyim başım gövdemden ayrılsın

Sanma ki bu sana son şiirim ben sana şairim

Seni bıraktım sanma hayalin en büyük sevdam

Ömrün birinde bekleyeceğim seni ıslak gözlerle

Ağlamak için sadece gülmeyi beklemeyeceğim