Ben seni hep yanındayken özledim.
Korktum bakarken gözlerine
Gözlerinin rengini hiç bilmedim.
Uzanıverse ellerim ellerine
Aramızda Kaf dağı
Sustum tutamadım kendimi
Gariptir hep kendi kendime söylendim.
Ben seni hep yanındayken özledim
Korkular biriktirdim ceplerimde
Umudum iğnenin iplik geçmez deliğinde
Yalan söylüyor gülüşlerim
Bütün ıstırap gözlerimde
Üzerimde melankolik bir elbise
Yakışsın yada yakışmasın kime ne?
Kim olduğunu bilmiyorum
Ben seni hep yanındayken özledim.
Kayıt Tarihi : 15.6.2015 08:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!