Sabah seviyorum.
Az diye biraz daha seviyorum..
Sonra bu yetmez diyor yine seviyorum..
Yüreğime sen dolduruyorum....
İki saat idare ediyor...
Öğlene çok var...
Götürmez biliyorum..
Dönüp sen koyuyorum gönlüme yine..
İdareli seviyorum bitmesin diye..
Öğlene atıyorum kendimi
Yüreğim zil çalıyor...
Gözlerim dizlerim fersiz..
Sen çekiyorum bir çırpıda..
Amansız..
Yeniden seviyorum yeniden
Seni bir daha seviyorum..
Yüreğimden geldiğince seviyorum.
Yetmeyecek dünden biliyorum.
Ne kadar dayanır ki...
Bu öğlen sıcağında
Yüreğimdeki alev de ayrı...
Iyi geldi bu telefon molası..
Sesin mecalim oldu..
Geçmezdi yoksa..
İkindi sonrası..
Yüreğim avucumda
Akşama düşüyorum.
Nasıl bir yoksunluk
Donuyor üşüyorum..
Karanlığa evrildi gün....
Keşke hava kararmadan yine sevseydim.
Seviyorum seviyorum...
yüreğime borçluyum.
O kadar yürekten harcadım ki..
Seni akşamları seviyorum.
Ama akşamları seni daha çok seviyorum.
Çok ama çok seviyorum akşamları..
Gece boyunca yetsin diye,
Zulmeti aydınlık etsin diye,
Hüzünler hazanlar yalnızlıklar bitsin diye,
Seni çok çok çok seviyorum..
Yetmez ama yine de
sabaha yetistirsindi ...
Heryer kapalı
yüreğim açık..
Ya yetmezde açıkta kalırsam.
Korkuyorum işte bundan..
Sabah seviyorum seni
Arada yine seviyorum
Öğlen seviyorum seni
Sonra bir daha seviyorum,
Akşamda seviyorum seni.
Yetmiyor bir daha bir daha seviyorum..
Ben seni her gün her saniye seviyorum.
Sevmelere doymuyorum.
Ben seni hep seviyorum...
14.02.2022
Erkan Saltan
Kayıt Tarihi : 22.3.2023 16:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!