Ben seni değil fotoğrafını tanıyorum.
Ben sana değil fotoğrafına aşık oldum.
Yanyana gelebilseydik belki bu kadar sevmeye bilirdim
Aynı ortamda bulunsak belki bu kadar cazibeli olmazdın
Ne bileyim belki hiç aşık bile olmazdım.
Ben seni değil fotoğrafını tanıyorum.
Ben sana değil fotoğrafına aşık oldum.
Bakma sen bir göl gibi durgun olduguma
Yüreğimin derinliklerinde ne akıntılar var
Dalga dalga kabarıyor icim senin aşkından
Ben seni değil fotoğrafını tanıyorum.
Ben sana değil fotoğrafına aşık oldum.
Özlenecek bir anımız yok
Vaz geçemeyeceğim hatırlarımızda
Aynı sokakta tesadüfen bile karşılaşmadık
Birlikte bir sinemaya gidip aynı filmi izlemedik aynı filme gülüp,aynı filme ağlamadık.
Ben seni değil fotoğrafını tanıyorum.
Ben sana değil fotoğrafına aşık oldum.
Mesela bir parkta oturup çekirdek çitlemedik
Ne sabah ne akşam aynı durakta otobüs beklemedik
Eminönü'nde balık ekmek yemedik
Ayasofya Camii ne gitmedik
İstiklal Caddesinde o kalabalığın içerisinde yürümedik
Ben seni değil fotoğrafını tanıyorum.
Ben sana değil fotoğrafına aşık oldum.
Yagmurlu bir havada birlikte ıslanmışlığımızda yok
Tekne ile boğaz gezisi yapmışlığımızda
Ne kız kulesinde yemek yedik
Ne Galata Kulesi'nden İstanbul u seyrettik
Dedim ya
Ben seni değil fotoğrafını tanıyorum.
Ben sana değil fotoğrafına aşık oldum.
Hadi neyse gece yine bitti uyumadan
Bana müsade sabah iş var
Sende uyan artık ezana az var...
Kayıt Tarihi : 30.11.2023 23:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!