Doğduğun toprakları hep sevdim.
Nehirlerinin debileri yüksekti, içimden geçen.
Yağmurları yaş olup aktı gözlerimden.
Düdüklerinde büyüttüm düşlerimi,
Sılaya dönen, başı dumanlı kara trenlerin.
Dövende ayırıp buğdayı saptan,
Savurdum, havaya boş ümitlerimi.
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta