Ben senin en çok o çocuk yüzünü sevdim biliyormusun
Bana ılık ılık bakışlarındaki o katışıksız sevgiyi, o ürkek telaşı,
gözlerinin o bitmeyen gülüşlerini sevdim.
Hani sana her dokunduğumda o titreyişlerini, seni her öptüğümde
kalbinin bir minik kuş misali o çırpınışlarını sevdim.
Ben senin o gencecik ömründe böylesine sevgiyle dolu kalbini sevdim en çok
İsmin misali sevişlerini sevdim sonra
Ne diyeyim daha sana bilmem ki
Ben sendeki insan sıcaklığını sevdim en çok
Kısacası sen bazen inanmasan da bana
ben seni çok, ama çok sevdim.
Kayıt Tarihi : 10.1.2005 00:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin İrfan Kıbrıslıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/01/10/ben-seni-cok-sevdim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!