Ben Seni Çok Özlemiştim Şiiri - İsmet Zeren

Dudaklarını çürüt ısırarak,şaşırmış gibi şakadan
Dantel dantel süründür adetleri damıtıp ciğer parenden
Yekpare olsun acıların,alsın götürsün gerçeği
Düşlerinde son bulsun yıkık kuleler kurulmadan
Boş bir arsaya at kaderini,katmer katmer çiğneyerek
Ve sofalarda dolaş yalım yalım tutuşurken kavlimle
Elinle getir ve ruhunla sun hazırladığın sonu bana
İçme,içirtme,yanacaksa yansın bırak düşlerini sehere
Güneş doldurmadan sen doldur,yatağımı kıskanmam
Asırları taşıyorum ruhumda,asırlar taşıyor ruhumdan
Acılar yaşlanıyor ruhumda,acıyla yaşlanıyor ruhum
İhanetle doluyor anılar,ihanetler dolanıyor anılarda
Şeytanlar taşlanıyor ihanetlerde,şeytanlar taşlaşıyor ihanetle
Dert doluyor küplere,dolup dolup boşalıyor ihtiyar
Sıkıntı bir anlık heyecandır,duyduğunda duyurmak istediğin
Sensizlik diye bir şey yok,sessizlik var sadece malumun
Yine de dik dur,yıkmasınlar dik otur,kaldırmasınlar
Mevsim dediğin nedir ki kuyudan çıkmak ıslanmadan
Eğer seversen bir bal kabağı olup söylemelisin utanmadan
Bir pirinç tanesine sor,bir yıkık köprüden geç
Bir asmanın kenarında dur,bir köpek tasmasını seç
Yürü görmek için, gerine bakmadan, geleceği kandille
Dilinle söyleme sakın,büyüsü bozulmasın yalanın
Hıçkırarak dinle,susarak konuş ve ağlayarak gül
Meczup desinler sana,serin serin,dansederek bulutlarla
Püsküllü külahından tavşanlar çıkar çocuklarla
Şekerlere benzesin ömrün,erisin bırak dudaklarımda
Çocukların olsun anla,dinlensin bir mahpeyker yontusunda
Şekil zemindir duaya,gönül ağlamaz, bağlanmazsan
Çiçek böceğe yüksünmez,böcek ısırsın tenini korkma
Deli deli anlat,akıllılar dinlesin,şaşkınlıklara kızıp
Yürümesin,taşı, değerlidir sazende,değilsen diri
Mersin ormanları yabandır,inat inat değil hikayem
Haykırış yankılanır,sonra kaybolur,menevişlemezsen eğer
Ben seni çok özlemiştim...