Ben Seni Çok Özledim Şiiri - Ceylan Piroğlu

Kaç saat oldu yatağıma gireli bilmiyorum
ama uzun bir süredir burda nefes alıyorum
neredeyse her karışını ezberledim artık
uyumak istiyorum ama olmuyor
sağım solum önüm arkam sobe oynuyorum yastığımla
biliyorum oda sıkıldı artık kıpırtılarımdan
gözlerimin uykuya dalmasını benden çok istiyor
ama olmuyor...
çünkü kendimi avutamıyorum
seni çok özledim
ve her an bunu anarak acı çektiriyorum kendime
seni düşünerek uyumaya çalışıyorum
belki rüyama misafir olursun diye bekliyorum
ama gelmiyorsun...
ve sen gelmeyince ben çok üzülüyorum
beni terkedip gittiğini hatırlıyorum
sonra uykumda sana kızıp beni terkediyor
ve ben yine sabaha sensiz, uykusuz uyanıyorum
başaramıyorum belki de
sensiz yaşamayı öğrenmeye çalışıyorum
ama ben sensiz nefes alırken bile zorlanıyorum
sanırım ben...
ben seni çok özlüyorum...
hiç ummazdım böyle hissedeceğimi
kendimi kahredip sana döneceğimi
bilirdim ama acı çekmenin gereğini
yinede senin beni terkedeceğini bilemedim
kendime bunu yediremedim
şimdi sen yoksun yanımda, ama üzülmek yetmiyor ki bana
giderken yastığını bende bırakmıştın ya
işte ben ondan soruyorum yokluğunun hesabını
işte ben ona çektiriyorum kalbimin acısını
içim sızlıyor seni anınca
uykum daha da uzaklaşıyor benden
eskiden söyleyemezdim bile, gururum ağır basardı
ama şimdi haykırmak bile az geliyor
çünkü ben...
sanırım ben...
hayır eminim ben...
ben seni çok özledim...