avucumda su içirirken kır çeşmesinden
aşk nağmeleri dinlerdik bülbül sesinden
elin elime değip göz göze gelişimizden
bacaklarım titrer düşecek gibi olurdum ben
yıllar mı eskitti ne oldu sana bilmem
kalbini alıp ta benden yada verdin sen
yazık mı günah mı ayıp mı demeden
yüzüstü bırakıp ta gidiverdin sen
madem dargın kırgındın bana
yarenlik etseydik şöyle yan yana
söylesek dertleri sen bana ben sana
neden gittin de sen sarıldın yılana
söyle gittin de erdin mi murada
bunca yıldan sonra aile ocağıma
incir ağacını dikeceğine
yeniden sevmeyi deneseydin ya! ..
Kayıt Tarihi : 4.7.2007 14:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yol yaptım gençliğimi,
Dolaştığın sokaklarda,
Sen!O tatlı çocuk,
Haytalığımın nazlı çiçeği.
Islak kaldırımlarda ayak izlerim,
Şahitti köşe lambası koşuşlarıma,
Bilemedim yazık,
Son kez elerimi tutuşunu
Bilmek ölmekmiş meğer,
Meğer ben seni bir değil,
Bin kez sevmişim.
Sen!O gamzeli çocuk,
Gözlerimden kaçan gözlerim kurşun,
Ömrümün şafağında deli dolu vuruşun,
Titreyen dudaklarımda yalvarışım,
Yollar meçhul hazana akışım.
Ve kanlı gözlerim yangın,
Yangın ötesi içim de büyümeyen,
O tatlı çocuk!
namık cem
TÜM YORUMLAR (4)