Ben Seni Böyle Sevdim Şiiri - Ayten Özgün

Sensizlik yüreğimi acıtıyor sevdiğim
Kime baksam gördüğüm sensin
Sensizlik çok zor sensiz olmuyor
Senden başkasını görmüyor gözüm

Duygularım çok yoğun
Sevgim öylesine büyük ki
Kelimelere sığmıyor
Ben senin güz güllerini andıran tenini

Gözlerinin rengini saçının tellerini değil
Senden hiçbir iz yokken seni hayal ederek
Seni derinden hissederek sevdim
Haykırmak istiyorum sevdiğimi her daim

Gözlerim doluyor boğazım düğümleniyor
Nefessiz kalmak gibi
Aklımda bedenimde ruhumda yalnız sen varsın
Yüzlerce kere söyledim sana duyuramadım sesimi

Nasıl’da tutsak ettin beni kendine
Her gün biraz daha soğuyor geceler
Yokluğunun sancısını çekiyorum
Sensizlik üşütüyor beni

Ruh gurbetinde bir yabancıyım
Acıklı bitmesin sonum.
Geçmek de bilmedi zaman bir türlü
Karanlıklar alabildiğine büyüdü

Bir korkudur sardı benliğimi
Uykuda tutmadı gözlerimi nedense
Her zaman ki gibi
Uzaktan uzağa seni düşünür seni düşlerim.

Bir mutluluk yayılır damarlarıma
Kordan bir ateş gibi
Nasıl da tutsak ettin beni kendine
Gel sevgili her akşam batan

Sabah tekrar doğan güneşim ol
Nakış nakış işledim seni yüreğime
Sadece seni sevdim sadece seni
Gönülden sevdim karşılık beklemeden

Hayalim seninle mutlu olmaktı
Mutluluğun doruğuna varmaktı
Aşklarda vefa artık yok imiş
Hep aynı sözler hep aynı masal

Verilen vaatler verilen sözler
Anladım ki aşklar hep yalan imiş
Ben yinede seni sevdim sevdiğim