Ben Seni Bekliyorum Şiiri - Kemal Doğanay

Bulutlar çok kararmış ha yağdı ha yağacak,
Yağmur dindiği zaman ben seni bekliyorum.
Sonra güneş doğacak toprak suya doyacak,
Güneş doğduğu zaman ben seni bekliyorum.

Bahçeler hep yemyeşil güller koku saçacak
Kuşlarsa havalarda yükseklerden uçacak
Çocuklar kötülerden korkup uzak kaçacak,
Çiçek açtığı zaman ben seni bekliyorum.

Kardan beyaz ellerin bana yardım edersin
Baldan tatlı dillerin her gün bize ne dersin
Bir gün açar güllerin burdan çekip gidersin,
Vakit geldiği zaman ben seni bekliyorum.

Sözümüz söz demiştin dargınlık yok arada
Ne yeminler etmiştik geziyorken şurada
Dört gözle bekliyorum döner diye burada,
Yüzler güldüğü zaman ben seni bekliyorum.

DOĞANAY'ım elimde çiçeklerim hep soldu
O kadar özledim ki gözlerime yaş doldu
Yeter artık diyorum bu günde akşam oldu,
Gece olduğu zaman ben seni bekliyorum.