Ben seni sevdanın demir parmaklıklarında bekledim.
Ben sensizliğin bitmesini beş yıl önce her gün bekledim.
Ben seni bekledim aç ve susuzken…
Belki gün o gündü!
Belki gün nefesimin nefesine değdiği andı…
Biliyorum diyemedim ki hiç sana…
Seni bilmişken, bildiklerim boş geliyordu bana…
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta