Güz yaprakları dökülürken ayaklarımın dibine
Mevsimlerden hazan
Ben hüzün mevsimini yaşıyordum
Dört mevsimde
Geceler benimdide gündüzümde dönmüşken geceye
Bir çift göz bekledim kararmış gökyüzünde
Ben seni bekledim sen yoktun…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta