Ben Seni Anardım Şiiri - Mehmet Damar

İlk gün gibi seviyorum seni,
Yaramaz çocuksu bakışların geliyor gözüme,
Hani utanırdın başın eğilirdi hafiften
Gözlerin dokunurdu gözlerime, ben yanardım
Bir gürültü başlardı içimde,
Ellerim titrerdi, bir sigara yakardım
Bakamazdım gözlerine, uzaklaşırdım
İşte o anlarda kurardım seninle bir hayatın hayalini
Derin bir duman alırdım bir duman
Korkardım,
Birgün bu büyünün bozulmasından

Sonra sen gittin ve hayallerim kaldı ikimize dair,
Hiçbirşey değişmedi aslında
İçimdeydin ve hep aynı yerde duruyordun
Günden güne büyüyordun da
Ben seni anardım, ağlardım
Ben seni anardım, yanardım