Ben seni affetsem de şiirler affetmeyecek

Sana şarkılar yapıcaktım onlarca şiir yazdım
Artık hiç birisini bilmeyeceksin ve dinleyemeyeceksin
Belki artık güneş de hiç doğmayacak
Artık kışın ortasında bile balkon çok sıcak olacak
Ve artık sana bir şiir yazan olmayacak
Belki çok mutlu olacaksın
Ama içim ne halde ömrünce artık sende bilmeyeceksin
Kuşlarım da küstü artık renklendirmeyecek semanı
Belki düşlerin arar iki kelamı
Belki de çok mutlu olacaksın
Şiirlerimi artık ömrününce duymayacaksın
Başkası yatıcak dizine izleyecek gözlerini
Başka isim yazacak belki zeytin karası gözlerinde
Belki bir yerden sonra adın bile benimle olmayacak
Fakat yerini hiç kimse dolduramayacak
Belki başka bir isme yazılacak şiirler
Belki de senden sonra farklı gelişir sevgiler
Belki sıkısıkıya tutunursun sevdigine
Belki de çoktan koymuşsundur benim yerime
Ama unutma ki içimdeki sızı hiç dinmeyecek
Ben seni affederim belki ama şiirler affetmeyecek

Hoşça kal
Ay tenli kadın