Ben seni çok sevdim, sen hiç sevmedin.
Ben canım dedikçe elinle ittin.
Yıllar yılı bana acı çektirdin.
Ben, seni af etsem Tanrı af etmez.
Ben gülüm dedikçe dikenim oldun.
Dünyamı başıma yıkanım oldun.
Beni yalnızlığa itenim oldun.
Ben, seni af etsem Tanrı af etmez.
Daha ben ölmeden biçtin kefeni.
Yaşarken mezara koydun sen, beni.
Nasıl af ederim, nasıl ben, seni.
Ben, seni af etsem Tanrı af etmez.
(İZMİR-H.Dalı / 19 Nisan 2008 - 16.45)
Ertuğrul ErdelKayıt Tarihi : 6.5.2008 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Nasıl anlatayım ki öyküsünü? Canım gibi sevdiğim birinin bana ettiklerini anlatmaya çalıştım...
![Ertuğrul Erdel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/05/06/ben-seni-af-etsem-tanri-af-etmez.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!