Ben Seni Şiiri - Kurtuluş Kurtoğlu

Şu gökyüzünde mehtap olsan
Yinede alamam ben seni
Dahi gönlüme bir taht kursan
Yinede alamam ben seni

Güneşe benzese şu yüzün
Kömür karası olsa gözün
Çektirsen bile bana hüzün
Yinede alamam ben seni

Pencereden atma bana gül
Gelip zarımda olma bülbül
Olsan dahi dağlarda sümbül
Yinede alamam ben seni

Gelsen de peşimden pınara
Yahşin benzese de çınara
Atsan da beni kanlı nara
Yinede alamam ben seni

Güzelliğinden solsa güller
Sesinden sussa bülbüller
Aşık olsa bütün gönüller
Yinede alamam ben seni

Kuş olsam konamam dalına
El sürmem doyamam balına
Gelme kız salına salına
Yanıma alamam ben seni

Mehlem çalma nazlı yarama
Karşımda kekül tarama
Gidersen sakın arama
Beni hiç, alamam ben seni

Sevdiğim yar nazlı bir doktor
Hizmeti seninkinden çoktur
Bu Kurtoğlu’na kız mı yoktur
Yalvarma yar almam ben seni

1998 Aralık Reşadiye