Ben Seni... Şiiri - Ferhat Manav

Ben seni,
Aşırı yağan yağmurun hasatını mahveden köylünün elinde kalan bir tutam buğdaya sevindiği gibi seviyorum.
Ben seni,
Açlıktan nefesi kokarken bir yudum ekmeğe dünyalara sahip olan fukara gibi seviyorum.
Ben seni,
8.7 şiddetindeki depremde ailesini enkaz altından kurtaran babanın gözlerindeki mutluluk taneleri gibi seviyorum.
Ben seni,
Ekonomik krizde iflasın eşiğinden dönen bir esnafın eşine sımsıkı sarılaması gibi seviyorum.
Ben seni,
Tırtılın kelebek olması gibi seviyorum.
Ben seni,
Komadan çıkan çocuğunun anne demesindeki özlem gibi seviyorum.
Ben seni,
Askerden dönen gencin sevgilinse sarıldığında çok şükür demesi gibi seviyorum.
Ben seni.
Evli iki çiftin akşamları koltukta film izlemesi gibi seviyorum.
Ben seni,
Yeni evli bir çiftin hamilelik haberini öğrenmesi gibi seviyorum.
Ben seni,
Futbol maçında takımının kazanmasına sevinen holigan gibi seviyorum.
Ben seni,
Kumardan kaybettiklerini geri kazanan bir adamın sevinci gibi seviyorum.
Beni seni,
Milyonlarca insanın önünde alkış alan bir insanın umutlarının gerçekleşmesi gibi seviyorum.
Ben seni,
Nikah masasında damadın evet diyen geline mutluluktan yürü be koçum demesi gibi seviyorum.
Ben seni,
Kimsesiz bir çocuğun ailesine kavuşması gibi seviyorum.
Ve ben seni,
Senin benim gözlerime bakıp seni seviyorum hayatım dediğin gibi seviyorum…