Ben Seni 4 Mevsim Sevdim...

Söyle ey sevdiğim...
Bu ayrılığın kaçıncı mevsimi
Kaçıncı kuraklığı gözpınarlarımın?
Daha kaç bahar yaşamaya çalışacağım sensiz
Oysa, benim tüm mevsimlerimin adı sendi...
Yazımda sendin.. kışımda sen
İlkbaharda sendin... son baharda...
Son vuslatımda sanaydı be sevdiğim
Anlamadın...anlamadın...

Ben senı dört mevsım sevdim...
Beşinci mevsim hüzünden yazıyorum, şimdilerde bu satırları...
Adını tutturduğum gökyüzü karalar bağladı...
Adına haykırdıgım şiirlerim yarım yamalak
Kan kusuyor şimdilerde yüreğim ve kalemim
Umutlarım dökülen yapraklara karıştı...
Sen bilmesende sevdıgım
Kazımıstım işte yüregime adını
Her defasında.. lanet olsası gecelerde seni aramıştım
Bir çizik daha çekmiştim dört mevsime
Yıne sensız ve kahrolası geceye...

Söyle ey vefasız...
Daha kac gece adına şiirler yazar bu kalem...
Bu gözler kaç hayali vurur sokak ortasında?
Kimler anlar, kimler bilir bu deli hallerimi?
Bak görüyormusun...
Sayfalar bile isyan etti, şaşırdı mevsimler...
Takvimler eylemlerde şimdilerde...
Umutlar berduş...
Durdu zaman, yıkıldı bendeki sen şehri...
Adresler kayıp... ben beşinci mevsimde...
Yine sensizliğe... yine hayaline yazıyorum...
Ve ben seni dört mevsim sevmiştim...

Tüm renklerim allak bullak ardından...
Siyah beyaz bir dunyam oldu sayende
Şimdi çok uzaklarda bılınmez bır kentte
Aldırmadan yürüyorum sokak ortasında
Gökyüzüm keder tonlarında yine sensiz
Mavi düşlerim kırık ve dökük
Hüznümün boynu bükük, yıkık ve perişanım
Ecel gelmeden diyorum ben teslim olayım yaradana...
Ve ben sana beşinci mevsimden yazıyorum sevgili...
Anlasanda... anlamasanda....