Ben seni Şiiri - Süleyman Erdem

Ben seni
Bir akşamüstü şehri kar basarken gördüm
Kedinin biri kitap raflarında uyuyordu
Evlerden birinin kalbi sönük bacası soğuktu
Biri anı ölümsüz kılmak için elini yüreğine atıyordu
Ben seni
Dudağımda ıslak yarım bir sigara yarken sevdim
Okuldan çıkmış bir çocuk üşüyen ellerini yüreğine koyuyordu
Bir ağaç vardı şehrin meydanında kışın bütün ağırlığı dallarında duruyordu
Bir şairden duydum kar yağdığı zaman ölümü görüyorum duyuyorum diyordu
Ben seni
Gökyüzünün olmadığı görünmediği zamanlarda sevdim
Kuşların uçmayı unutmuş evlerine saklandığı
Günün herkesten gizli gizli doğup battığı
Şairlerin yazmaktan ressamların çizmekten insanların sevmekten vazgeçtiği zamanlardı
Seni yüreğime aldım
Yüreğime aldım zamana başkaldırdım