ben sendim.
hala öyle.
mavi deniz şahit,
değilmi?
çok yükseklerden görmüştü baba şahin...zeytin ağaçları da.
rüzgarlarla yarışmıştık.
sen kollarını açmıştın rüzgarın serinliğine...
şirler yazmıştım...
hala yazıyorum çünkü ben sen'im...
güneşin doğuşunu seyretmiştim denizin çırpıntısında sen için.
mavi deniz kızmıştı bana bazı geceler.
tokat gibi dalgalarını hiç acımasızca vurmuştu yanan bağrıma...
yine de ben sen dim...
sensizliği hiç sindiremedim kendime..
şimdi olduğu gibi....
gözlerimde bir perde çekildi,
dilim lâl,
rüzgarla yarışmıyorum...
zindan karası gecelerim sen'inle aydınlanıyor hala....
ülen! şunun şurasında ne kaldı...
ölüm belkide bana sen kadar yakın..
bilebilsem.
bilebilsem!
sen'e gömeceğim kendimi..
çünkü ben sen'im
ben sen'im
28/03/2015
23:35
Kayıt Tarihi : 6.6.2015 12:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!