Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ben, sendeyim…Mesafe dediğin ne ki? ”
harikaydı karıka
Yazmayayım dedim.. Ama durmadı yüreğim.. Affınıza sığınarak.....
”Söz verdim kendime kadın” dedi…”Bundan böyle özlersem, namerdim seni…Aldım koynuma sesini…Rüzgara kattım sıcak nefesini…
Sahi bu kadar güçlü müsün? Ama neden? Hayat hep vazgeçmek, ertelemek midir düşleri?
Sonra... Herşeyi Boşverip aşkı yaşamakta ne kötülük var ki? Keşke kurtarabilsek dünyayı da, vazgeçebilsek düşlerimizden...
Satırlarınızı okurken öylece aktı gözyaşlarım, durduramadım. Bu sebeple sorgulamalarım...
Saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta