Ben sendeydim sen yoktun...

Ben sendeydim sen yoktun...

Gecelerin endamına
Göz koyan yıldızların altında
Bükük dudaklarımda
Çatlıyordu endişeli bekleyişler

Ben sendeydim sen yoktun
Çıkıp geleceğin
Gelip kalacağın da yoktu

Hayalinle kavim kuruyordu
Hep aynı yerden doğuya yürüttüğüm düşler
Gücendikçe ;
Cemalini resmettiğim o asırlık sütünlar

İçerimde ıslandı közünde köpüren volkan
Param parçaydı ve iç çekiyor du içim
Kısrakların sağrılarından toynaklarına akıyordu
Zamane kervanına takılan zaman....

Sibel KILIÇ ....