... ve sen gidiyorsun...
Giderken bu şehirden aslında beni de terkediyorsun!
Bunun farkında bile değilsin; ama ben gidişinle bu evde sensizliğe gömülüyorum, sessizce...
Banyoda kalan saçlarım, aynada parmak izlerim duruyor.
Kahve içmek için su kaynattığım tencerede kalmış aklım! ...
Kapı kollarında ellerim hala var!
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
bir gidiş öyküsü yabir terkediş yada bir terkediliş, nerden baksan ayrılık kokuyor, yüreğine sağlık arkadaşım tam puanımla kutluyorum
Yemek yediğimiz o bahçedeki kedinin gözlerinde kalmış bakışlarım
hep bu gel-gitler değil mi ruhumuzda tedavisi zor yaralar açan.iyi yansıtmışsınız,tebrikler...
hüsamettin GÜNAÇTI
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta