Ben Senden Ötesine... Şiiri - Ercan Yavuzer

16 NİSAN 2011

BEN SENDEN ÖTESİNE…

Ey bu gönlün Rahman bildiği,

Bismillah ile başladığım her aramada

Harf harf oluşan ayet aramalarında

Ne çok durdum da, göremedim ben seni!

Kaç Ötre kaç Şedde isyan ettim

Şerre meylettim, kalbi çalındı çocukluğumun

Ama uslanmadı gitti bu gönül,

Ben sadece hasretini hatmettim…

Aradım-durdum, takdir demedim

Rahlede alnım çatladı, Azrail’e boyun eğmedim.

Tekme attı aklıma babam,

Annem; feryat-ı figan yüreğime

Ben yine bir kez olsun, senden ötesine tövbe etmedim…

Sürdüler aklımı bir imamın vicdanına

“Ezberle” dediler, kalbimin en cenabet zamanında

Gusletmedim dinini aklımın,

Ben, senden ötesini bir tamam ezber edemedim…

Alıp seni aklıma firar ettim ayetlerden

Küfre yordum dilimi, yaratanın şerrinden

Korktum, secde ettim, seni kaybettiğimi zannettiğimden

İman-ı gusle yöneldim, ben günah bir kederden

Yine de vazgeçemedim, gözlerinin eksik cennetinden…

Adem oldum, Havva’ya aşkından

Yerin yüzüne sürülen.

İbrahim oldum, bir an’ın hevesine

Allah’ının ateşinde küllenen

İsa oldum, on iki havarinin şarabıyla

Meryem’in yalanına gerilen.

Zerdüşt oldum, bilginin inziva halına

Yılan-kartal arası, güneşi tanrısı bilen

Ama bir sen bulamadım, Mansur oldum,

Küllerini “Enel hak”la Dicle’ye hediye veren…

Ey bu gönlün rahman bildiği

Bismillah ile başladığım şiirin son ayetinde

Ne çok meylettim de günaha, yine de anlatamadım ben seni.

Ey bu gönlün Rahman bildiği

Ne çok peygamberi şahit ettim de bu sevdaya

Seni Hallac misali savruk kül ilen, bir tamam Aşk edemedim…

Ercan YAVUZER