Ben Senden Ötesine Şiiri - Ercan Yavuzer

Ey bu gönlün Rahman bildiği, Bismillah ile başladığım her aramada Harf harf oluşan ayet aramalarında Ne çok durdum da, göremedim ben seni! Kaç Ötre kaç Şedde isyan ettim Şerre meylettim, kalbi çalındı çocukluğumun Ama uslanmadı gitti bu gönül, Ben sadece hasretini hatmettim… Aradım-durdum, takdir demedim Rahlede alnım çatladı, Azrail’e boyun eğmedim. Tekme attı aklıma babam, Annem; feryat-ı figan yüreğime Ben yine bir kez olsun, senden ötesine tövbe etmedim… Sürdüler aklımı bir imamın vicdanına “Ezberle” dediler, kalbimin en cenabet zamanında Gusletmedim dinini aklımın, Ben, senden ötesini bir tamam ezber edemedim… Alıp seni aklıma firar ettim ayetlerden Küfre yordum dilimi, yaratanın şerrinden Korktum, secde ettim, seni kaybettiğimi zannettiğimden İman-ı gusle yöneldim, ben günah bir kederden Yine de vazgeçemedim, gözlerinin eksik cennetinden… Adem oldum, Havva’ya aşkından Yerin yüzüne sürülen. İbrahim oldum, bir an’ın hevesine Allah’ının ateşinde küllenen İsa oldum, on iki havarinin şarabıyla Meryem’in yalanına gerilen. Zerdüşt oldum, bilginin inziva halına Yılan-kartal arası, güneşi tanrısı bilen Ama bir sen bulamadım, Mansur oldum, Küllerini “Enel hak”la Dicle’ye hediye veren… Ey bu gönlün rahman bildiği Bismillah ile başladığım şiirin son ayetinde Ne çok meylettim de günaha, yine de anlatamadım ben seni. Ey bu gönlün Rahman bildiği Ne çok peygamberi şahit ettim de bu sevdaya Seni Hallac misali savruk kül ilen, bir tamam Aşk edemedim… Ercan YAVUZER 16 NİSAN 2011