Sevdaya uzanan elin ben idim
Falcılarda çıkan falın ben idim
Hani tutunacak dalın ben idim
Ben senden neyimi esirgedim ki
Hüzün’ü savurdum rüzgarlar ile
Mutluluk yağdırdım yağmurlar ile
Senin için ne yaptımsa nafile
Ben senden neyimi esirgedim ki
Hayatımda iki kadın var dedim
Bir anamı sevdim bir seni sevdim
Bende senden aynısını istedim
Ben senden neyimi esirgedim ki
Atmak için vuslata ilk adımı
Adım ile bile yazdım adını
Yarıda bıraktın sen muradımı
Ben senden neyimi esirgedim ki
Malımı mülkümü uğruna saçtım
Sevdanın uğruna gurbete göçtüm
Anamdan çok sana kucağım açtım
Ben senden neyimi esirgedim ki
Çağırdın yanıma gel dedin geldim
Neyin eksik ise al dedin aldım
Her aybaşı bir kez anamda kaldım
Ben senden neyimi esirgedim ki
Daha ne istersin bu nazın niye
Uğruna neleri saçtım yar diye
Layık değil miyim ben bu sevgiye
Ben senden neyimi esirgedim ki
İndin yüreğimin derinlerine
Açamam gönlümü başka birine
Azrail’e can veririm yerine
Ben senden neyimi esirgedim ki
Kayıt Tarihi : 16.7.2008 02:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen, çok fedakarlık, karşısındakince yanlış anlaşılıyor, kendini olduğundan çok büyük sanmasına neden oluyor.
Şiiri ve sizi kutluyorum,
saygımla, sevgimlr,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (25)