Annemin şefkatli kollarıydın sen,
Babamın sıcacık ocağı.
Deniz feneri yalnızlığımın kalabalığıydın,
Başı dumanlı dağlarda biten kardelen.
Şimdi git gidebilirsen.
Bende herşey iken,
Kolumu, kanadımı geçtim,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar