Sıcağı ve soğuğu,
Varlığı ve yokluğu,
Açlığı ve tokluğu,
Ben sende yaşadım Gülüm.
Hasret ne ayrılık ne,
Vuslat ne dargınlık ne,
Sevinç ne kırgınlık ne,
Ben sende yaşadım Gülüm.
Sende vardı dört mevsim,
Yaşamak şevkim, hevesim,
Gözümde ışık, ciğerimde nefesim,
Ben sende yaşadım Gülüm.
Acıların bal gibiydi,
Gitmelerin kal gibiydi,
Her bir halin hal gibiydi,
Ben sende yaşadım Gülüm.
Elim kolum kalkmaz sensiz,
Takvimim yok saat düzensiz,
Aklım zayi, fikrim özensiz,
Ben sende yaşadım Gülüm.
Ne köprü kaldı ne de bir yol,
Gelme artık yeter ki sağ ol,
Sevgimi duy mutluluk dol,
Ben sende yaşadım Gülüm.
(Karaman – 2000)
Hasan ÖzünalKayıt Tarihi : 14.12.2014 13:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Özünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/12/14/ben-sende-yasadim-gulum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!