Ben Sende Ölüyorum Şiiri - Sümran Uymaz

Öyle sevdim ki seni Gecenin güne akışı gibi aktıGözlerim gözlerine Her bakışımda, daha da derinleşti Gözlerinde ki okyanus Tanımadığım korkularla çırpındım kıyılarında Bu ilk değil Yanağımdaki tuzumsu tadını yaşadığım Yağmur bulutlarını Hapsettiğinden beri gözlerime Oysa, tekbir şey istemiştim Hoyrat esen rüzgarların Çatlatıp kanattığı dudaklarıma Gözlerindeki okyanustan, Bir damla su Bak, şimşekler çakıyor Gözlerime hapsettiğin Yağmur bulutlarından Fırtına ha çıktı, ha çıkacak... Tut ellerimi.korkuyorum Sen hiç yaşadın mı korkuyu? Üşüdü mü ellerin? Bir okyanusta Boğulmak nedir bilir misin? bir kulaç ötendeki can simidine uzanamamak Sesini duyuramazsın kimseye. Sitemlerin yapayalnız Soruların cevapsız kalır Çaresizlikten Tuz tutar göz pınarlarında hayallerin. İşte Böyle çaresizce sevdim ben seni Yüreğime korsan bayrağını çekip Yasadışı düşlerimle boğuştum Gözlerindeki okyanusta Ne zaman başladı bu dört nala savda Bilmiyorum... Ya hep vardın damarlarımda Yada, sonradan zerk ettin zehrini içime Hep bir yerlerden sızdı yokluğun En yaralı yerimden aktı, kan kokulu hasretin Kusursuz bir cinayet planlıyorum şimdi Katil ruhumda... Ellerimde nikotin kokulu İntihar mektubuyla... Saçlarından yaptığım Darağacına asıyorum yüreğimi Beni hayata bağlayan sehpaya Bir tekme atıp... Ben sende ölüyorum SÜMRAN-UYMAZ