Ben Sende Öldüm Şiiri - Şükrullah Yavuzer

Senden önce
Iki arada bir derede
Yaşıyordum Kendimce
Sen buna yaşamak mı diyorsun?
Her şeyi
Ben sende yaşadım...

Elim kalem tutmuş
Mürekkep yalamıştım
Hem gezip hem okumuştum
Kendimce bir şeyler biliyordum.
Sen buna bilmek mi diyorsun?
Ben sende kendimi bildim...

Aklın gitmelerde
Demek Gidiyorsun
Bana hoşçakal diyorsun
Kaldım
Sen buna kalmak mı diyorsun?
Ben sende kaldım.

Ve
Gittin..

Hala  üzerimde kokun
Sıcaklığın tenimde
Bardakta dudak izin
Yaldızlı  Aynada yüzün
Gittin
Sen buna gitmek mi diyorsun ?

Radyoda senin şarķın
Balkonda Güller seni fısıldıyor
Televizyonda  sevdigin dizi
Gecede mavi gökyüzün
Kuşlarda sesin
Meltem senin nefesin
Gittin
Sen buna gitmek mi diyorsun ?

Gittin
Ellerini almadan benden
Sen buna gitmek mi diyorsun ?

Gittin
Gözlerini  bende unuttun
Sen buna gitmek mi diyorsun ?

Gitsen de çok uzaklara
Sonsuzluklara
Sen bende sonsuz kaldın...

Gidersen ölürüm demiştim
Öldüm öldüm dirildim
Sen buna ölmek mi diyorsun ?
Ne zormuş kendini anlatamamak
Yaşarken ben  sende öldüm.

Şükrullah YAVUZER
    21 Mayıs 2020
            VAN