Ben Sende Bir Beyaz Gül Bir de Denizim

Aşk zincirine vurılmuş özgürlüğün
mağrur kudretinde gizlenen sevgili
yumruklarına hapsettiğin denizim
heybetli sevdanın kor alevli derinliğinde
seninim

bir beyaz gül açan gülüşlerinde
yaprağı tuzlu bir yeşil,siyah gözlerinde
bana kendini benzetirsin
bana seni
bana gülüşlerini benzetirsin
bana beyaz gülüm dersin

hüzün dilenen aşk maskesi gecede yüzen
gece bir deniz
seher renginde....
dalgaların kayalarda iniltisi bakışların
umutlarını oyalayan acı sessiz
sonsuzluğun eteklerinden topladığım
tarlasında kırmızıya yeni saçılmış bir gelincik
şafakla ağaran yüzünde
gözlerine yazıldığım
şiirinim

poyrazla kanatları kırılan martılar
mısralarında
koca bir adam
bir mahşer kalabalığında gizleniyorsun
bir derya kum’a
'Deniz' yazıyorsun
her soluğun şiir kokuyor iyotlu bir mavide
her şiirde kendini kıskanıyorsun dilinde bir ipekle
her sahile vuran denizde
siliniyorum

parmaklarının arasında bir mum ışığı hüzün saçıyor
aşkının ezasını kalem biliyor
dağlar biliyor
taşlar biliyor
şiir biliyor
şair biliyor
O kim
...esrarındayım

nemli kirpiklerinde benim gözyaşlarım
benim sesim dudaklarına mıhlanan
benim kokum teninde
can çekişiyor hayaller ateşimde
ben ol istiyorsun
benim ol istiyorsun
sonsuzlukta bir nokta
vakit o vakit
benimsin

//..kırılmış aynalar bak
artık beni gösteriyorlar
kundaklanmış çaresizlikler
artık son bulsun...//