Gidişler zordur kiminin hem bedeni hem kendi gider adımlaya başladığında yolu, kiminin sadece bedeni, kiminin sadece kendi. Zordur gidişler ama kimisi gitmek istediği için gider kimisi zorunlu.
Ben bir kere adımladım ışıkları yanmayan, güllerle değil dikenlerle kaplı o yolu. Kolum kendi kolumdan tuttu. Bir karga çığlığı, bir kurt uluması gitme dedi ama asıl sesi duymadım.
Gitmeye başlandığında bir yerden ve bir beden gidişiyse sadece bu tekbaşınalığın yolculuğu. Önce ayağın gidiyor, aklın gidiyor kalbin ayaklanıyor ulan dalağın bile gidiyorda sen kalıyorsun geride.
Uzaklaşırken kendinden bir çift gözün kendi gözün oluyor son gören. Gidişinide böyle izlemeyen insan hiç bir acı tatmamıştır hayatta ki diyorsa tattım ben türlü acılardan en fazlası isottan dilini yakmıştır o yemeğini yerken.
Tamamını Oku
