Dört kişilik bir masada oturmalıyız .
Sağımda ve solumda çapraz iki ayna…
Karşımda sen…
Nereye baksam sen…
Keşke her zaman seni görebilsem.
Dört kişilik bir masa da oturmalıyız.
Konuşmalısın hiç susmaksızın.
Karşında ben…
Nereye baksan ben…
Keşke her zaman beni görebilsen.
Dört kişilik bir masa da oturmalıyız.
Aynalar izlemeli bizi.
İkimizi…
Biz görmesekte birbirimizi,
Onlar hep bizi göstermeli.
Aynalar kırık,masalar boş ve hesaplar ödendi.Peki özlemek hesaba dahil miydi ?
Kayıt Tarihi : 18.2.2018 02:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Akyol](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/18/ben-sen-ve-ayna.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!