Ben Sen Olmadan Da Yaşıyorum

Yıldızları tutuyorum yokluğunda
Güneşe uzatıyorum ellerimi
Ayı alıyorum avuçlarımın arasına
Kuşlara dokunuyorum
Kanatlarını seviyorum parmak uçlarımla
Sensizlikte karlar, yağmurlar yağıyor avuçlarıma
Ellerim avutuyor kendini yokluğunda
Anlayacağın
Ben ellerin olmadan da yaşıyorum

Denizi seyrediyor
Mehtaba bakıyorum sensizliklerde
Karanlıklarda aydınlıklara koşuyor yüreğim
Yıldızların parlaklığı
Ayın ışığı yetiyor gözlerime
Güzellikler içinde
Gözlerim gözlerini aramıyor
Ben gözlerin olmadan da yaşıyorum

Kar çiçeklerini
Gülleri kokluyorum yokluğunda
Papatyaların kokusu daha bir hoş
Sümbüllere bayılır oldum
Artık bütün çiçeklerin kokusu sen gibi kokuyor
Kokladığım her koku sensin
bak işte ben kokun olmadan da yaşıyorum

Her ne kadar karanlıklarda yalnız kalsam da
tek başıma kalsam da koca dünya da
Sevgisizlikten alevlensem de
Sevdasız çukurlar içinde, aşksız yansam da
Sevgisiz yaşanmasa da bu kahpe dünya da
Ben sevgin olmadan da yaşıyorum

Bu gün tam sensizliğin yıl dönümü
Saniyeler gibi geçti koca günler
bir film şeridi gibi geçtiler
Önümden...
Tutunduğum hiç duvar kalmadı
Sensizlikte....
Her ne kadar bu kalp sende kalsa da
Senin için delice çarpsa da
Kanayan damarlar git gide açılsa da
Sensizlik ne kadar sıkıştırsa da bu bedeni
Ben sen olmadan da yaşıyorum