Ben Sen Oldum Şiiri - Deniz Yavuz

Silinmiş hatıra sayfalarımın
En son yaprağında
Kağıdın kalemime yenik düştüğü
Zaman aralıklarında sevdim seni

Sen kaldın geriye
Seni senden kıskandım
Kadehimin son dem saatlerinde
Sana türkü yazdım,
Sana çaldım sana söyledim

Kan geldi
Ağzım dolusu kan geldi
Sonra can telaş saatlerim geldi
Ve sonra seni buldum
Son soluk alışlarımda
İçime hapsettim
Kah sen kaldın ben gittim
Kah ben kaldım sen gittin

Bana sen kaldın sana ben kaldım

Sustum haykırışlarımın son isyan vuruşlarında
Sustum lal oldum, dipsiz kuyulara haykırdım
Kör oldum, uzaklara sabitlendim
Duymadım en çokta kendi çığlıklarımı
Koştum, koştum, koştum
Sana vardım
Beni oracıkta hep bekleyen sana vardım

Çırılçıplak doğduğum günkü bana vardım
Ana üryanlığımdan ilk defa utanmadım
Bana vardım

Durdum baktım
Şaşa kaldım
Sana yanan saatlerime yandım yeniden
Ben bana kaldım
Ben sana kaldım

Sordum, sual saatlerime yenikliğime aldırmadan
Sordum
Sus dedin
Sus pus oldum
Ben bana yandım
Ben sana yandım

Topladım kendimi
Son kırıntılarıma kadar topladım
Göç eyledim
Viran saatlerime yenikliğimde
Yürüdüm ağır aksak
Ben bana vardım
Ben sana vardım

Beyazına gölge oldum
Güneşe ihanet saatlerimde
Işığına baktım
Ben nur oldum
Sen nur oldun

Suyumun son yudumunu içemedim
Sana bıraktım
Sen onu da ikiye böldün
Ben su oldum
Sen su oldun
Ben sana damladım
Sen toprağa düştün
Dört yaprak oldun
Ben kopardım avuçlarıma aldım
Sen rüzgar oldun bana estin
Ben sen oldum
Sen dünyam oldun …