Ben Sen/ken Şiiri - İlknur Topaloğlu

BEN SENKEN

Uzaklardan gelen bir meltem gibi
Diyar diyar dolaşırken aradığımdın
Her kayalıkta iz bıraksamda
Tozuna hasret kaldığımsın

Sokağında esen
Adı sanı bilinmeyen
Adımlarını duyduğum
Sen ulaşamadığımsın

Belki de bir hayalsin
Gece vakti görülen
Gündüz olunca aydınlıkta kaybolan
Beyazı siyahında aranan

Esintimin serinletmediği
Bir mevsimsin mesela
Güneşinin sıcaklığı değdiği yeri kavuran
Teninde ılık ılık dolaşan

Ne rüyada,ne uyanıkken bulunan
Hayal işte her an,her yerde kurulan
Rüzgar olup diyar diyar dolanan
Ben oldum yine kokuna vurulan

Bulamadım sana benzeyen birini
Aradım, aradığım bende ki ezberindi
Kimler öptü bilmem sevemediğim tenini
Esintime aldanma durgunluğum sendeydi...

Bir liman gerek bana
Şimdi en dingininden
Bekleyen sen olsan
Gemiler yapardım ellerimde ellerinden
Açılırdık enginlere birlikte pupa yelken....
Nasıl da mutlu olurduk
Başımı omzuna yaslarken
Sen ben,ben senken...

İlknur Topaloğlu