Ben... Sen... İstanbul...

İstanbul’da bir akşam vakti…
Usulü adabınca kurulmuş sofralar
Yemeklerin kralı, sıcak kuru fasulye
Kırılmış bir baş soğan,
Yanına buz gibi soğuk ayran…
Çoluk çocuk cümbür cemaat
Besmeleyle başlanan…

Genç kızlar evine çekilmiş
Sokakta mahallenin gençleri
Afili delikanlılar…
Elde tesbih, saçlar jöleli
Sıkı bir maç muhabbeti
Gülüşmeler, takılmalar…

Usta dükkanı süpürüyor
Bu gün de işler kesat gitti…
Şükür mevlâ’ ya derken,
Zulada sabır
Dilde duanın bereketi…

Yoksun güzel…
Kuytuya saldım düşlerimi…
Şöyle bir seyre daldım koca şehri
Bakma asık olduğuna yüzümün
Sana sakladım gülüşlerimi…

............................

Uykusuz gecelerimiz meşhurdur bizim
Çay deminde hatırlamak yarin gözlerini
Üç satır yazmak, sabaha kadar susmak
Sigaraya yaslanmak…

Memlekette
Bir sarhoşluk havasıdır gidiyor
Millet aşmış dertlerini
Para yok gülüyor…
Laf aramızda sıyırmış hafiften
Belli etmiyor…
Terk etmiş saltanat sahiplerini
Soytarılarla avunuyor…

Berduşu yine berduş, hırsızı yine hırsız…
Onu anladık da
Şu bizim namuslulara ne oluyor?
Onlar niye sus…

Onlarıda mı uyandıramıyor bu kabus?

Canım sıkkın…Aklımda sen…
Yıldız topluyorum gecede,
İstanbul üşüyor, içimde özlem…
Beladan uzak duruyorum şimdi
Nicedir ismimi anmıyor polis telsizleri
Bütün tutanaklardan kayıp düşmüşüm
Firari kaçışlar molasında kalmışım yorgun,
Soluk alışlarımda isyan…Zaman, yine sensiz….

Yıldız topluyorum gecede,
Üşüyor sen yanım..
Ateş yakıyorum düşlerime,
Sırtımda loş bakışların…

İstanbul üşüyor
Avuçlarıma,
Gözlerinden bir damla,
Yağmur düşüyor…

Ekmeğin var mı,
Sıcak demli bir çayın…
Yorgunum kadın
Şimdi gözlerine uzanmak vardı
Genzimde gül tenin kokusu,
Baş ucumda sıcağın….

Sevdim seni…
Gözümün nuru,
Can yoldaşım, sırdaşım…

Sevdim kaş çatışını,
Dik bakışını,
Doğrunu, yanlışını….

İstanbul üşüyor
Ört üstüme aşk’ın en yalın,
En saf, en temiz okunuşunu…

Yıldız topluyorum gecede,
Ellerim cebimde…
Sol yanım alabildiğine deniz
Sen yanım yalnız, sen yanım sessiz…
Ardımda bıraktım öncesini
Dilimde kelam susku,
Belam kimliksiz….

Özledim desem, yanar bu şehir…
Dehşete kapılır yol haramileri,
Gece bekçileri,
Ölümün kiralık tetikçileri…
Özledim desem,
Soyunur ağaç yaprağını, kudurur yel,
Düşer damdaki kedi,
Çıldırır sokak köpekleri…
Özledim desem…söylesem…
Ah kadın!
Kırılır yüreğinin bütün kilitleri…

Bütün yollar gözlerine çıkar,
Rüzgar, savurur eteklerini…
Çöp kamyonları,
Şehir metrosu,
Kulağıma fısıldar,
Bana söylemediklerini…

Ansızın çıkagelsem,
Çalsam kapını,
Özledim desem…
Söylesem…

Yanar bu şehir……..